Toren van perfectie

Heel lang geleden sprak iedereen op aarde dezelfde taal. De mensen trokken toen van de ene plaats naar de andere. Zo kwamen ze op een keer in het oosten, in Babylonië. Ze gingen daar wonen in een dal. Toen zeiden de mensen tegen elkaar:  'laten we van klei stenen bakken.' Zo maakten ze bakstenen om mee te bouwen. Ze gebruikten teer om de stenen aan elkaar vast te maken. Toen zeiden ze: 'Laten we een stad gaan bouwen met een toren die tot in de hemel komt. Dan worden we heel beroemd. En als we in die stad blijven, raken we niet over de hele aarde verspreid.' 

Toen kwam de Heer naar de aarde. Hij kwam kijken naar de stad en de toren die de mensen aan het bouwen waren. Hij zei: 'De mensen zijn nu één volk en ze spreken allemaal dezelfde taal. Wat ze hier doen, is nog maar het begin. Straks kunnen ze alles doen wat ze bedenken. Laat ik naar ze toe gaan. Ik zal ervoor zorgen dat ze elkaar niet meer kunnen verstaan.' 

Toen verspreidde de Heer de mensen over de hele aarde. Ze stopten met de bouw van de stad. Die stad wordt Babel genoemd. Daar zorgde de Heer ervoor dat de mensen elkaar niet meer konden verstaan. En n dat ze overal op aarde gingen wonen. 

-----------------------------

Wij zijn vaak constant op zoek naar meer. We bouwen een perfecte toren steeds hoger en steeds mooier. Maar soms vergeten we om gewoon te genieten van het nu. En hoe sterk is de perfecte toren.